Εάν, αφαιρώντας την μάσκα της Επανάστασης, την ρωτούσες «Ποια είσαι;»,
εκείνη θα σου έλεγε: «Δεν είμαι αυτό που
πιστεύουν ότι είμαι. Πολλοί μιλούν για
εμένα, και πολύ λίγοι με ξέρουν. Δεν
είμαι Καρμποναρισμός που στα κρυφά συνωμοτεί, ούτε ταραχές στους δρόμους που βοούν.,
ούτε αλλαγή από τη μοναρχία στην αβασίλευτο πολιτεία, ούτε η υποκατάσταση της μίας
βασιλικής δυναστείας από την άλλη, ούτε η πρόσκαιρη της δημοσίας τάξεως διασάλευση. Δεν είμαι τα αλυχτά των Ιακωβίνων ούτε των
Ορεινών το μένος, ούτε η μάχη στα οδοφράγματα, ούτε η λεηλασία, ούτε ο
εμπρησμός, ούτε ο αγροτικός νόμος, ούτε η καρμανιόλα, ούτε οι πνιγμοί. Ούτε ο Μαρά δεν είμαι, ούτε ο Ροβεσπιέρος,
ούτε ο Μπαμπέφ, ούτε ο Ματσίνι, ούτε ο Κοσσούθ.
Αυτοί οι άνδρες γιοι μου είναι-δεν είναι όμως εγώ. Αυτά τα πράγματα είναι τα έργα μου-δεν είναι
εγώ. Αυτοί οι άνθρωποι και αυτά τα
πράγματα είναι παροδικά, και εγώ είμαι μόνιμη κατάσταση.
Εγώ είμαι το μίσος για κάθε θρησκευτική και κοινωνική τάξη την οποία δεν
έχει άνθρωπος εγκαθιδρύσει και στην οποία δεν είναι βασιλιάς και Θεός
μαζί. Εγώ είμαι η διακήρυξη των
δικαιωμάτων του ανθρώπου ενάντια στο Θεό.
Εγώ είμαι η φιλοσοφία της εξέγερσης, η θρησκεία της εξέγερσης.