ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

                                                 

                 "Αντιπροσωπεύω την παράδοση, με την οποία τα έθνη παραμένουν  

              σε όλη την διάσταση των αιώνων. Αν η φωνή μου έχει οποιαδήποτε

                αξία, κύριοι, δεν είναι επειδή είναι δικιά μου : αλλά γιατί είναι     

               η  φωνή των πατέρων μας." 

         "Η αρχή της νομιμοποίησης ενός ηγέτη  δεν πρέπει να βασίζεται

                                      στη λαϊκή θέληση, αλλά στις δίκαιες πράξεις του."

                                                                                                    Juan  Donoso  Cortés

 Πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το άρθρο, διότι πιστεύω ότι ήλθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου, για να αποκτήσουν (η μάλλον να ξαναβρούν) οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί μία πολιτική  θεολογία. Δεν είναι δυνατόν, να υπόκεινται ακόμη στην δικτατορία του νέο-γνωστικισμού, που επέβαλε την απόσχιση του Θεολογικού από την κοσμική πραγματικότητα, που εξοβέλισε στα τάρταρα εκείνο το στοιχείο που έδινε νόημα, τάξη και  ελπίδα στο γήινο γίγνεσθαι, δηλαδή το στοιχείο της «Μάγευσης» του κόσμου, για να χρησιμοποιήσω την ορολογία του Μαξ Βέμπερ. Δεν επιτρέπεται πλέον οι διάφοροι πολιτικάντηδες να στρέφονται προς τους χριστιανούς λέγοντας τους: «Εσείς στις εκκλησίες σας· για τα γήινα αποφασίζουμε εμείς».
Λοιπόν θα τους απαντήσω, ότι μακάρι να ήταν έτσι. Μακάρι δηλαδή να αποφάσιζαν για τα γήινα. Στην πραγματικότητα αποφασίζουν για τα...τάρταρα, έχουν δηλαδή και αυτοί μία μεταφυσική αλλά αρνητικής φύσης, τη μεταφυσική του εωσφορικού χάους, τη μεταφυσική των κατωτέρων πεδίων. Φθάνει επιτέλους να λένε την γνωστή, ηλίθια και ταυτόχρονα δόλια φράση: «Οι Χριστιανοί  πρέπει να ψηφίζουν όλα τα κόμματα και να ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα». Φθάνουν πλέον αυτές οι κουτοπονηριές. Σαν ξεκίνημα και έναυσμα λοιπόν, για την διαμόρφωση μιας χριστιανικής πολιτικής θεωρίας, διάλεξα την σκέψη και την φιλοσοφία του Ισπανού διπλωμάτη Juán Donoso Cortés (1809-1853). Τον επέλεξα γιατί ήταν ο πρώτος, που μέσα στην επέλαση του επαναστατικού και διαφωτιστικού πνεύματος, είχε το νοητικό και ψυχικό σθένος να επαναδιατυπώσει μία Πολιτική Θεολογία. Από αυτόν άντλησε ιδέες και ο Γερμανός νομικός και φιλόσοφος Carl Schmitt. Ο άλλος λόγος που με οδήγησε να επιλέξω τον συγκεκριμένο στοχαστή, είναι για να εναντιωθώ σε ένα αριστερόστροφο ρεύμα Πολιτικής Θεολογίας, που προσπαθεί με χίλιους δόλιους τρόπους, να επηρεάσει την Ορθόδοξη παράδοση. Σπινθηροβόλο και περίεργο μυαλό ο Donoso Cortés, κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων είχε επηρεαστεί από τις φιλελεύθερες ιδέες διαφόρων στοχαστών, όπως του Locke, του Condillac, του Rousseau και του Voltaire. Αργότερα όμως, ζώντας από κοντά τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών επαναστάσεων κατά την περίοδο της θητείας του στο διπλωματικό σώμα, έκανε στροφή 180 μοιρών και ανέπτυξε μία πολιτική φιλοσοφία που βασίστηκε στις αρχές του παραδοσιακού χριστιανισμού.

Ο J. Donoso Cortés  έκρινε  απαισιόδοξα την ανθρώπινη φύση και έκανε μία σκληρή κριτική στην  ορθολογική αισιοδοξία που πιστεύει στην έμφυτη καλοσύνη του ανθρώπου, στην ορθότητα των ενστίκτων, στην θετική αυτο-επάρκεια της λογικής και στην απεριόριστη πρόοδο. Στο κέντρο των στοχασμών του είναι η έννοια της θείας τάξης, την οποία  θεωρεί ως το θεμέλιο της Δημιουργίας  και της Ιστορίας. Η  φύση και η ανθρωπότητα διέπονται από ένα σύνολο νόμων που τις κυβερνούν και των οποίων η  ανατροπή είναι η αιτία των δεινών που πλήττουν τον κόσμο: Σύμφωνα με τον Donoso, το σφάλμα των φιλελεύθερων, σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών ιδεολογιών προέρχεται ακριβώς από το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζουν και δεν ακολουθούν αυτή την νομοτέλεια, πράγμα που αντίθετα κάνει ο παραδοσιακός χριστιανισμός και γιαυτό αποτελεί το μόνο σύστημα που εναρμονίζει το γήινο γίγνεσθαι με τους ουράνιους νόμους.

Ο Donoso τονίζει τη μεγάλη αξία της ανθρώπινης ελευθερίας, η οποία  φθάνει στην πληρότητά της, μόνο όταν συμμορφώνεται με τις Θείες εντολές, ενώ διαστρέφεται όταν τις παραβαίνει κάνοντας το κακό. Θυγατέρες της αμαρτίας είναι οι επαναστάσεις που θρυμματίζουν την πολιτική τάξη, όπως η αμαρτία θρυμματίζει την ηθική τάξη. Γιος του καλού είναι τάξη, η οποία ως εκ τούτου πρέπει να αποκατασταθεί διότι αυτή είναι στα ίδια τα σχέδια του Θεού: «Αυτή η τάξη - γράφει ο  Donoso - είναι η ιεραρχική υπεροχή της πίστης σε σχέση με τη λογική, της χάριτος σε σχέση με  την ελεύθερη βούληση, της Θείας πρόνοιας σε σχέση με την ανθρώπινη ελευθερία. Μόνο με την αποκατάσταση αυτών των αιώνιων αρχών μέσα στο θρησκευτικό και πολιτικό γίγνεσθαι θα μπορέσουν να σωθούν οι ανθρώπινες κοινωνίες.» 

Προχωρώντας σε αυτό το πλαίσιο, ο Donoso υπερασπίζεται σθεναρά τον θεσμό της οικογένειας, την ιεραρχική δομή της κοινωνίας, την εξουσία  και την αρχή που την ασκεί και αναζητά πάντα τους βαθύτερους θεολογικούς λόγους που στηρίζουν αυτές τις  πολιτικές βεβαιότητές του, πιστεύοντας ότι εξαιτίας των σφαλμάτων των συγχρόνων η Ευρώπη θα οδηγηθεί στο χάος. 
  

Να θυμάσαι, έλεγε J. Donoso Cortés, ότι:   « Εάν στην τάξη που τέθηκε αρχικά από τον Θεό, εδρεύει κάθε ομορφιά, εάν η ομορφιά, η δικαιοσύνη και η καλοσύνη είναι το ίδιο πράγμα θεωρούμενο από διαφορετικές όψεις, προκύπτει ότι έξω από την τάξη που καθιέρωσε ο Θεός δεν υπάρχει καλοσύνη ούτε ομορφιά ούτε δικαιοσύνη· και επειδή αυτά τα τρία πράγματα  συνιστούν το υπέρτατο αγαθό, η τάξη που τα περιέχει όλα  είναι το ύψιστο αγαθό. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανένα είδος  καλού  έξω από την τάξη, αυτό που υπάρχει έξω από την τάξη, δεν μπορεί παρά να είναι το κακό. Γιαυτό το λόγο, όπως η τάξη είναι το υπέρτατο αγαθό, η αταξία είναι το υπέρτατο κακό.»                                                                                                               

Είναι μέγιστη ανάγκη να αρχίσουν αμέσως οι διαδικασίες και να ληφθούν οι κατάλληλες πρωτοβουλίες, που θα επιτρέψουν την ωρίμανση αυτών των ιδεών μέσα στην κοινωνία των Χριστιανών. Αυτό το έργο λοιπόν, θα πρέπει να το αναλάβει ο καθένας από εμάς: Οι διανοούμενοι, με τα δικά τους μέσα, και οι πολίτες, με τον δικό τους τρόπο, να μεταφέρουν μέσα από τις κοινωνικές του επαφές, στον τόπο εργασίας, στην γειτονιά, στις διάφορες συνευρέσεις, το νέο μήνυμα, για μία παραδοσιακή χριστιανικήπολιτική. Το σύνθημα θα πρέπει να είναι: Δεν είμαστε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, κ.λπ· είμαστε Χριστιανοί και απαιτούμε μία παραδοσιακήπολιτική, που θα βασίζεται στην αντικειμενική αλήθεια, και όχι στον κοινοβουλευτικό  υποκειμενισμό!

ΠΗΓΗ

http://theodotus.blogspot.gr/2012/11/blog-post_29.html#more