Για μια νέα Ελληνική δεξιά

Του Δημήτρη Βερδελή, ιδρυτή της Res Publica

Αυτό που στις μέρες μας ονομάζουμε μοντερνισμό ουσιαστικά ξεκίνησε με την Γαλλική επανάσταση (1789) και από τότε διαμορφώνεται συνεχώς ενώ φαίνεται ότι από τα τέλη 20^ου αιώνα άρχισε να διαμορφώνεται πλέον αυτό που ονομάζουμε μεταμοντερνισμό. Οι ιδεολογίες που αναπτύχθηκαν κατά τον μοντερνισμό και είχαν ως βάση τους τον ιστορικό υλισμό, υπήρξαν τρεις: Φιλελευθερισμός, Μαρξισμός, Φασισμός. Ο λεγόμενος μεταμοντερνισμός ξεκίνησε με την νίκη του φιλελευθερισμού επί των άλλων δύο εκφάνσεων της ιστορικό-υλιστικής κοσμοθεωρίας, ο φιλελευθερισμός έχει ως ανθρωπολογική κατάληξη αυτό που ονομάζουμε μεταμοντέρνο μηδενισμό, ο οποίος έχει οδηγήσει το υποκείμενο σε ανθρωπολογική κατάρρευση, την οποία για να την αποφύγουμε θα πρέπει να επιλέξουμε έναν νέο ανθρωπολογικό τύπο ο οποίος να κινείται πέραν του δίπολου κολεκτιβισμού-ατομοκεντρισμού και είναι γνωστός στην Ελληνική παράδοση ως Πρόσωπο.

Η νέα δεξιά πιστεύει στο Πρόσωπο διότι θεωρεί ότι ο άνθρωπος γεννιέται για να ζει σε κοινωνία και εκτός αυτής υπάρχει είτε ως θηρίο είτε ως θεότητα όπως λέει ο μέγας Αριστοτέλης στα Πολιτικά του.

Η νέα δεξιά πιστεύει στην κοινότητα γιατί η κοινωνία είναι οργανική οντότητα με δομή και ιεραρχία και όχι απλώς συμβόλαιο και «εταιρισμός επί κοινω συμφέροντι».

Η νέα δεξιά πιστεύει στην εθνική κοινωνία γιατί το έθνος είναι μια συνέχεια ανάμεσα σε ζώντες, αγέννητους και νεκρούς.

Η νέα δεξιά παλεύει για κοινωνική δικαιοσύνη, η οποία δεν σημαίνει ισότητα αλλά δίκαιη ποιοτική ανισότητα και πιστεύει ότι στο κράτος πρέπει να κυριαρχούν οι  πολιτικές σχέσεις επί των οικονομικών.

Για τη νέα δεξιά η καλλιτεχνική δημιουργία και η διανοητική έρευνα περνούν στην σφαίρα της ύπαρξης, δεν μένουν απλά στον λόγο, το βίωμα προηγείται του γραπτού λόγου.

Η νέα δεξιά μάχεται για μία πνευματική κοινωνία ηρώων και ασκητών με σύνθημα το: Όχι ζωή με κάθε τίμημα, αλλά τιμή με κάθε τίμημα"

Αυτές τις αρχές και τις αξίες πρεσβεύει η νέα δεξιά, τις οποίες πρέσβευε και η παλαιά δεξιά της Γαλλικής επανάστασης.

Η δεξιά δεν έχει σχέση με τον φιλελευθερισμό διότι προτάσσει το πνεύμα έναντι της ύλης και για να θυμηθούμε τις ρίζες του μοντερνισμού οι φιλελεύθεροι κάθονταν στα αριστερά έδρανα κατά την περίοδο της Α’ Γαλλικής δημοκρατίας.