Ως πότε θα μας καταστρέφουν χωρίς να λογοδοτούν για τις πράξεις τους;

Του Νίκου Παππά, Φοιτητή Πολ. Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Η πολιτική ευθύνη είναι μια ευθύνη η οποία έχει εν πολλοίς αποενοχοποιηθεί. Ο σημερινός κόσμος δεν νοείται να προσαχθεί κάποιος στην δικαιοσύνη για τις πολιτικές του επιλογές. Τα κόμματα υπόσχονται τα πάντα και στο τέλος δεν τηρούν τίποτε από όσα έχουν πει, μη έχοντας την παραμικρή συνέπεια των πράξεών τους.

Όταν ορισμένοι μιλάνε για ποινικοποίηση της πολιτικής, φτάνουν οι θιασώτες του συστήματος να συγκρίνουν την άποψη αυτή με πρακτικές δικτατορικών καθεστώτων. Γνωστή πρακτική του σημερινού συστήματος να βαφτίζει την δική του άποψη δημοκρατική, και την αντίθετη ακραία-φασιστική. Είναι μια λογική που χρόνια τώρα χρησιμοποιείται από το σύστημα λόγω της ιδεολογικής του ηγεμονίας έναντι της επιστήμης.

Άραγε έχουμε ποτέ αναρωτηθεί ποιες θα ήταν οι πολιτικές που θα ακολουθούνταν από τις κυβερνήσεις εάν η πολιτική ευθύνη συνεπαγόταν και ποινική; Θα ήταν άραγε οι ίδιες; Προφανώς και όχι, καθώς θα γνώριζαν ότι εάν βλάψουν την κοινωνία θα είχαν συνέπειες. Σήμερα όμως ό,τι και να κάνουν μένουν στο απυρόβλητο. Μάλιστα λένε επιδεικτικά ότι ο λαός θα τους τιμωρήσει στην κάλπη, με την έπαρση ότι ομιλούν σε ηλίθιους. Και λένε ότι φταίει για όλα η κοινωνία. Ότι αυτή είναι υπόλογη των επιλογών τους, γιατί έχουμε... δημοκρατία. Κι ότι τους ψηφίσαμε και γι᾽ αυτό να μην αγανακτούμε. Και μάλιστα ντροπή μας που έχουμε και άποψη. Οι επιλογές τους είναι και δικές μας. Αυτό όμως είναι άλλο ένα δείγμα της ολιγαρχικής δομής του σημερινού συστήματος.

Όμως στην πραγματική δημοκρατία, όπως μας την δίδαξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, όλοι οι πολίτες έχουν άποψη για όλα. Την άποψη του καθενός, εφόσον ακουστεί στην εκκλησία του δήμου, το σώμα θα κληθεί να την αξιολογήσει και να την υπερψηφίσει ή να την καταψηφίσει (εάν κριθεί λανθασμένη). Αν το σώμα της εκκλησίας κάνει λάθος δεν έχει σημασία. Όπως λέει και ο (ψευδο)Ξενοφών, η δημοκρατική κοινωνία δεν ενδιαφέρεται να κυβερνάται καλά, αλλά να αποφασίζει μόνη της για τον εαυτό της. Γιατί η κοινωνία έχει δικαίωμα να βλάπτει τον εαυτό της. Οι άλλοι (π.χ. κομματικό σύστημα) δεν έχουν δικαίωμα να την βλάπτουν.

Έτσι είναι και σήμερα. Αν δεν αποφασίσουμε να θέσουμε υπό έλεγχο τις πολιτικές των... ηγητόρων μας, αυτοί θα συνεχίσουν να μας καταστρέφουν χωρίς να έχουν την παραμικρή συνέπεια, παρά μόνο τη μη εκλογή τους (sic). Όσο δεν λογοδοτούν για τις πράξεις τους, απλά θα συνεχίσουν να κάνουν καθημερινά σόου εντυπωσιασμού στα κανάλια, μη κάνοντας κάτι το ουσιώδες υπέρ της κοινωνίας. Γιατί βλέπουν το κράτος ως ιδιοκτησία τους, κι όχι ως ιδιοκτησία της κοινωνίας την οποία πρέπει να σεβαστούν. Κι όσο δεν αλλάζει η δομή του συστήματος, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει...