Παιδεία Ώρα Μηδέν (στοιχεία σοκ για τα βιβλία σε δημοτικό-γυμνάσιο)

Άρθρο του Ανδρέα Σταλίδη στην εφημ. Εστία στις 14/6/16,

Η κυβέρνηση Σημίτη παρήγγειλε τη συγγραφή περίπου 150 σχολικών βιβλίων με εκσυγχρονιστικό χαρακτήρα. Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο τα ενέκρινε και τα παρέδωσε στην κυβέρνηση Καραμανλή. Τελικά ενσωματώθηκαν στη σχολική ύλη γύρω στο 2005-07. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ένα από αυτά: το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού. Ήταν όμως μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ας ρίξουμε μια ματιά στα υπόλοιπα εγχειρίδια.

Στο τετράδιο εργασιών του βιβλίου Γλώσσας Α Γυμνασίου (σ. 16) υπάρχει κείμενο με τίτλο «Οσάκις», αλλά θα του ταίριαζε και ο τίτλος «εισαγωγή στην παιδεραστία». Το κείμενο περιγράφει έναν δάσκαλο που επαναλάμβανε τη λέξη «οσάκις», στο άκουσμα της οποίας τα παιδιά χασκογελούσαν. Ρώτησε και έμαθε ο δάσκαλος ότι «ο Σάκης» ήταν ένας «ηλεκτρολόγος 20-25 ετών και τα είχε φτιάξει με μια από τις μαθήτιρες, την Αλέκα. Ο πρώτος έρωτας της τάξης».

Στο βιβλίο Γλώσσας Γ Γυμνασίου (σ. 116) ο Νίκος Δήμου γράφει ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα καταπιέζει «τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τους Σλαβόφωνους και τους Μουσουλμάνους» και κακώς διαμαρτυρόμαστε όταν αυτά καταγγέλονται από το «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι» στο οποίο «είναι υπερήφανος που ανήκει».

Στο ίδιο βιβλίο (σ. 65) ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης γράφει για την «χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση» της Ελλάδας.

Στη σελ. 73 του τετραδίου εργασιών του ιδίου μαθήματος, κείμενο του αστρολόγου Κώστα Λεφάκη διδάσκει στα παιδιά ότι «ο Άρης θα εμπνεύσει πολύ κόσμο», ότι «εργασία, πολιτική, οικονομία, αθλητισμός, διοίκηση και τεχνολογία είναι τομείς που η πρόθεση του Άρη θα τους αγγίξει» και «αυτόν τον μήνα οι συμπτώσεις θα ενισχύσουν τις ερωτικές σχέσεις».

Το μοναδικό ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη σε ολόκληρη τη σχολική ύλη είναι το ποίημα «Άλφα Ρομέο» στη σελ. 10 του βιβλίου Γλώσσας της Γ Γυμνασίου: «Όμως σήμερα το λέω, βρίσκω το καλό κι ωραίο, σε μια σπορ Alfa Romeo». Αυτό επέλεξαν να τον εκπροσωπεί.

Το μοναδικό απόσπασμα του Γρηγόρη Ξενόπουλου επίσης σε όλη τη σχολική ύλη είναι ένα κείμενο στη Νεοελληνική Λογοτεχνία Α Γυμνασίου (σ. 222) στο οποίο μία γάτα αφήνει τις ακαθαρσίες της στην «Αγία Πρόθεση» ενός ναού. Τι διδακτικό νόημα έχει άραγε;

Στο Δημοτικό τα πράγματα δεν είναι καλύτερα: προσευχή της Θέτιδος Χορτιάτη(;), κείμενα για τον Άγιο Βασίλη (όχι τον Άγιο, αλλά το ξωτικό των δώρων). Δεν υπάρχει πουθενά η φράση «Χριστός Ανέστη», όπως και καμία αναφορά σε ονομαστική γιορτή, παρά μόνο σε γενέθλια. Η διδακτική της προστακτικής παλαιότερα γινόταν με μύθο του Αισώπου, σήμερα γίνεται με οδηγίες συναρμολόγησης καφετιέρας (Στ’ Δημοτικού). Ο μουσουλμάνος Νορτνίν επισκέπτεται την «Εκκλησία του χριστιανού Αλλάχ» και δυσφορεί με τους «άσχημους γέρους με τις μακριές γενειάδες».

Αυτά τα 150 βιβλία ήταν μία μεγάλη κατραπακιά. Η επερχόμενη λαίλαπα του τριγώνου Φίλη-Αναγνωστοπούλου-Λιάκου θα είναι το τελειωτικό χτύπημα της παιδείας. Αν βλέπουμε όλα αυτά για 10 χρόνια και αδιαφορούμε, τι άλλο να περιμένουμε; Λίγα δευτερόλεπτα αφού ο υπουργός χαρακτήρισε «παρά φύσιν» τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής στο Γυμνάσιο καθώς και ότι «κοπανάει στο κεφάλι τους μαθητές», μνημόνευε τον Γληνό για να αιτιολογήσει την άποψή του. Θυμίζω ότι ο Γληνός πρότεινε τρεις λύσεις για τη γλώσσα: 1) απλοποίηση της ορθογραφίας, 2) φωνητική ορθογραφία, 3) εισαγωγή λατινικού αλφάβητου. Πρόκρινε την τρίτη. Εκεί στοχεύει και ο υπουργός;

Αναδημοσίευση από Αντίβαρο