"Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι"

Γιώργος Σεφέρης

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Ο Ερντογάν, ο Πούτιν και ο Άσαντ! του Σάββα Καλεντερίδη

Άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη στην εφημ. Δημοκρατία στις 17/6/2016,


Η διεθνής απομόνωση της Τουρκίας και οι εφιάλτες του «σουλτάνου» !

Τα αδιέξοδα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής έχουν οδηγήσει σε βαθύ προβληματισμό τον Ερντογάν, ο οποίος πλέον αντιλαμβάνεται αυτό που εμείς είχαμε αντιληφθεί και επισημάνει εδώ και καιρό απ' αυτή τη στήλη. Oτι, δηλαδή, μέσα στην παντοδυναμία του, αφού έχει εξουδετερώσει όλους τους αντιπάλους του στο εσωτερικό, θα δει την καρέκλα, ή μάλλον τον θρόνο του, να τρίζει εκεί στο νεοοθωμανικό σαράι των 1.000 δωματίων, που είναι 30 φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο και κόστισε περίπου 400.000.000, ενώ οι αντίπαλοί του ανεβάζουν το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού στα 600.000.000 δολάρια. 

Μπορεί ακόμη να μην νιώθει τους τριγμούς, όμως όταν ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της Ιεράπολης-Μένπετζ, που θα σημάνει τη συνένωση των καντονιών Κομπάνι και Αφρίν στη βόρεια Συρία, τότε θα αρχίσει και η αντίστροφη μέτρηση για όλα και για όλους. Και εννοούμε και για τη σοβινιστική ισλαμοφασιστική Τουρκία και για τους σουνίτες εθνικιστές και φυσικά και για τον ίδιο τον Ερντογάν.


Για να το εμπεδώσουμε θα το πούμε για άλλη μία φορά. Η συνένωση των καντονιών αποκόπτει την Τουρκία από τον αραβικό ισλαμικό κόσμο, βγάζει τους Κούρδους και τα πετρέλαιά τους δύο βήματα από τη θάλασσα και μειώνει την εξάρτηση της Ουάσινγκτον από την Αγκυρα, αφού δημιουργεί μια ζώνη επιρροής και επιχειρησιακής δράσης 1.200 χλμ. για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, που ξεκινά από τα σύνορα με το Ιράν, από τη Σουλεϊμανίγια και το Κιρκούκ, και φτάνει έως το ηρωικό Κομπάνι και τη Μεσόγειο.

Ηδη πληροφορούμαστε από πηγές μας στην περιοχή ότι τα αμερικανικά ελικόπτερα κάνουν συχνά το δρομολόγιο Κομπάνι - Σουλεϊμανίγια, ενώ χρησιμοποιείται και το αεροδρόμιο του Ριμελάν από αμερικανικά ιπτάμενα μέσα. Ολα αυτά, δηλαδή η επέκταση της επικράτειας που ελέγχουν οι Κούρδοι στη Συρία, γίνονται με στενή πολιτική και επιχειρησιακή συνεργασία Κούρδων και Αμερικανών, κάτι που έχει οδηγήσει κυριολεκτικά σε παράκρουση τους επιτελείς στην Αγκυρα και τον ίδιο τον Ερντογάν. Ηδη τα προβλήματα στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας έχουν γίνει ορατά, αφού τα αεροσκάφη που βομβαρδίζουν στόχους των τζιχαντιστών πέριξ της Ιεράπολης και παρέχουν εγγύς αεροπορική υποστήριξη στις δυνάμεις των Κούρδων που προελαύνουν για να ενώσουν τα δύο προαναφερθέντα καντόνια, στην πλειονότητά τους δεν απογειώνονται από το Ιντζιρλίκ αλλά από το αεροπλανοφόρο «Χάρι Τρούμαν».

Για όσους πιθανόν βιαστούν να θεωρήσουν υπερβολική τη λέξη «παράκρουση», που χρησιμοποιήσαμε, να σημειώσουμε ότι ο Ερντογάν, που είναι ο ίδιος που πίεζε τη στρατιωτική ηγεσία να καταρρίψουν ρωσικό αεροπλάνο επί έναν μήνα πριν από την κατάρριψη του S-24, που έγινε τελικά στις 24 Νοεμβρίου, τώρα στην κυριολεξία εκλιπαρεί τη Ρωσία και τον Πούτιν να τα «ξαναφτιάξουν»!

Εκτός των άλλων, πέραν του κουρδικού διαδρόμου που προκαλεί εφιάλτες στην Αγκυρα, ο Ερντογάν ανησυχεί γιατί η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού έφερε πιο κοντά τη Ρωσία με τους Κούρδους του ΡΚΚ και οι εικόνες με την κατάρριψη του τουρκικού επιθετικού ελικοπτέρου Σούπερ Κόμπρα από αντάρτη του ΡΚΚ με ρωσικό αντιαεροπορικό κατευθυνόμενο βλήμα προκαλεί σοβαρό επιχειρησιακό πρόβλημα και ιδιαίτερο προβληματισμό στον τουρκικό στρατό.

Ομως, πέρα από τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Ερντογάν για ομαλοποίηση των σχέσεων με τη Ρωσία, έφτασε στη σημείο να εκλιπαρεί και τον ίδιον τον Ασαντ να αρχίσουν συνομιλίες για επαναπροσέγγιση, χρησιμοποιώντας ως δίαυλο επικοινωνίας την Αλγερία, η οποία είναι μία από τις λίγες αραβικές χώρες που κράτησε αποστάσεις από την επιχείρηση καταστροφής της Συρίας και ανατροπής του Ασαντ.

Το... στρατήγημα των Τούρκων επιτελών είναι το εξής. Συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία και τον Ασαντ, για να περιοριστεί ή και να εκμηδενιστεί η δύναμη των Κούρδων και η περιοχή της βόρειας Συρίας που είναι υπό τον έλεγχό τους.

Για όσους δεν το ενθυμούνται να το επαναλάβουμε. Το ίδιο «στρατήγημα» χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι έως τώρα με άλλους πρωταγωνιστές. Εως τώρα επιχείρησαν να αντιμετωπίσουν την προέλαση των Κούρδων συνεργαζόμενοι με την Αλ Κάιντα και τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. και τώρα που εκείνοι αποδυναμώθηκαν, αφού δεν εισακούονται οι δραματικές εκκλήσεις που απευθύνουν στους Αμερικανούς, στρέφονται στους Ρώσους, των οποίων μαχητικό αεροσκάφος κατέρριψαν μόλις προχθές, και στον Ασαντ, τον οποίον αποπειράθηκαν να σκοτώσουν με βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό και του οποίου το κράτος λεηλατούν και καταστρέφουν με τουρκική μανία τα τελευταία έξι χρόνια.

Τροφή προς επεξεργασία και προβληματισμό...

Αναδημοσίευση από Δημοκρατία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μας ενδιαφέρουν οι άποψεις σας και οι διαφωνίες σας.
Ο γόνιμος διάλογος μας κάνει όλους πιο σοφούς.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...