του Νικολάου Π. Παππά. Πολιτικού Επιστήμονος
Η ύστερη εποχή του χαλκού (1600 ως το 1100 π.Χ.) είναι μια σημαντική περίοδος τόσο από αρχαιολογικής απόψεως όσο και από ιστορικής καθώς μπαίνουν οι βάσεις για την εμφάνιση και την ανάπτυξη των πολιτισμών που θα πρωταγωνιστήσουν από την αρχή της εποχής του σιδήρου και για όλη την περίοδο της ιστορίας που αποκαλούμε σήμερα αρχαιότητα.
Όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της Μεσογείου και στην Ετρουρία σημειώνονται σημαντικές αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και στην επιλογή των οικιστικών περιοχών. Με το πέρασμα στην εποχή του σιδήρου οι αρχαιολογικές έρευνες δείχνουν ότι οι πληθυσμοί εγκαταλείπουν τα μικρά χωριά σε καλά οχυρωμένες περιοχές και δημιουργούνται οι νέες πόλεις όπου στη συνέχεια θα μεγαλουργήσουν οι Ετρούσκοι. Από περιοχή σε περιοχή βέβαια διαφέρει και ο τρόπος και ο χρόνος των αλλαγών.
Η ύστερη εποχή του χαλκού (1600 ως το 1100 π.Χ.) είναι μια σημαντική περίοδος τόσο από αρχαιολογικής απόψεως όσο και από ιστορικής καθώς μπαίνουν οι βάσεις για την εμφάνιση και την ανάπτυξη των πολιτισμών που θα πρωταγωνιστήσουν από την αρχή της εποχής του σιδήρου και για όλη την περίοδο της ιστορίας που αποκαλούμε σήμερα αρχαιότητα.
Όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της Μεσογείου και στην Ετρουρία σημειώνονται σημαντικές αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και στην επιλογή των οικιστικών περιοχών. Με το πέρασμα στην εποχή του σιδήρου οι αρχαιολογικές έρευνες δείχνουν ότι οι πληθυσμοί εγκαταλείπουν τα μικρά χωριά σε καλά οχυρωμένες περιοχές και δημιουργούνται οι νέες πόλεις όπου στη συνέχεια θα μεγαλουργήσουν οι Ετρούσκοι. Από περιοχή σε περιοχή βέβαια διαφέρει και ο τρόπος και ο χρόνος των αλλαγών.