Η αριστερά είναι ο τελευταίος Δούρειος ίππος των αγορών και της Ευρωπαϊκής ολιγαρχίας

Του Νίκου Παππά, Φοιτητή Πολ. Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Υπήρχαν πολλές φωνές αυτά τα χρόνια της κρίσεως, οι οποίες επέμεναν ότι η δεξιά και η αριστερά δεν έχουν καμία διαφορά, και ότι οι πολιτικές του κράτους είναι ΠΑΝΤΑ οι ίδιες (ιστορική πραγματικότητα). Αυτές οι φωνές θεωρήθηκαν «ακραίες», «υπερβολικές» και εκτός πραγματικότητος, όμως ημέρα με την ημέρα φαίνεται πόσο εύστοχες ήταν.

Ποιός να πίστευε ότι η αριστερά θα αποδειχτεί τόσο γρήγορα και εύκολα άξιος συνεχιστής της δεξιάς; Μέτρα που με την δεξιά θα πέρναγαν(;) δια πυρός σιδήρου, η αριστερά τα περνάει χωρίς να γίνει το παραμικρό επεισόδιο, γιατί είναι μέτρα «προοδευτικών» και «κοινωνικά ευαίσθητων».

Άραγε οι Έλληνες πολίτες έχουν αντιληφθεί ότι η «κοινωνικά ευαίσθητη» αριστερά σχεδιάζει να παραδώσει στους τραπεζίτες τα σπίτια τους; Έχουν καταλάβει ότι οι «κοινωνικά ευαίσθητοι»  θα αυξήσουν πάλι τα εισητήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς; Έχουν καταλάβει ότι η «κοινωνικά ευαίσθητη» αριστερά πάει να καταστρέψει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με την 100% προκαταβολή φόρου(!!!) που ψήφισε; Έχουν καταλάβει άραγε οι Έλληνες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να καταστρέψει τις λίγες βιομηχανίες που έχουν μείνει στον τόπο, όπως τους παραγωγούς κρασιού, προς όφελος των ξένων πολυεθνικών (τυχαίο κι αυτό);

Αυτό που χρόνια προσπαθούσε η διεθνής των αγορών να πετύχει μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την καταστροφή των εγχωρίων επιχειρήσεων και την αντικατάστασή τους από πολυεθνικές γίνεται πράξη συνεχώς, με τον Δούρειο Ίππο της αριστεράς. Αυτής που τόσο λιβανίστηκε και αγαπήθηκε από μεγάλη μερίδα του κόσμου. Τώρα που αποδείχτηκε πιο Θατσερική κι από την δεξιά του Σαμαρά, τί σκέφτονται άραγε όλοι οι μεγάλοι υποστηρικτές της;

Καιρός να καταλάβει ο κόσμος ότι δεξιά κι αριστερά είναι το ίδιο μαγαζί. Εκπροσωπούν το ίδιο κράτος που δυναστεύει, καταληστεύει και εξολοθρεύει την Ελληνική κοινωνία. Εξαιρέσεις δεν υπάρχουν. Όποιος δέχεται να υπηρετεί αυτό το κράτος, είναι εχθρός της κοινωνίας. (Όχι, δεν είναι εχθρός γενικά το κράτος [απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη οποιασδήποτε πολιτείας], αλλά το συγκεκριμένο κράτος.) Τώρα που έγινε τόσο φανερό πλέον, καιρός ως κοινωνία να καταστρέψουμε συθέμελα αυτό το εθνοκτόνο κράτος, και να δημιουργήσουμε από την αρχή ένα κράτος ελεγχόμενο από εμάς τους ίδιους. Να γίνει η κοινωνία εταίρος του κράτους, κι όχι η εταίρα του!