Είναι λύση οι εκλογές;

Του Χάρη Λευθεριώτη, φοιτητή Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Το νέο μνημόνιο, οι ρωγμές εντός του ΣΥΡΙΖΑ, η <<εκλογολογία>> και οι δυσκολίες της ελληνικής οικονομίας.

Το τελευταίο διάστημα, τα σενάρια εκλογών <<φουντώνουν>> εξαιτίας της αδυναμίας της κυβέρνησης να διατηρήσει ενωμένη και συμπαγή την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Τα προαπαιτούμενα μέτρα για την νέα δανειακή σύμβαση επικυρώνονται στο κοινοβούλιο και γίνονται νόμος του Κράτους με την στήριξη της αντιπολίτευσης. Στις πρώτες κρίσιμες ψηφοφορίες, πάνω απο 35 κυβερνητικοί βουλευτές διαφοροποιήθηκαν και αρνήθηκαν να δώσουν την στήριξη τους στον πρωθυπουργό. Κατά το Σύνταγμα, μπορεί αυτή η στάση να μην συνεπάγεται απώλεια δεδηλωμένης. Εγείρει, όμως, ζητήματα πολιτικής ηθικής. Πόσο πολιτικά ορθό είναι, μια, καθοριστικής σημασίας για την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, δανειακή συμφωνία να επικυρώνεται και να στηρίζεται απο βουλευτές της αντιπολίτευσης; Οι κυβερνητικοί βουλευτές, εφόσον παρέχουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση, οφείλουν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και να στηρίζουν το κυβερνητικό έργο.

Η διαφοροποιημένη στάση πολλών κυβερνητικών βουλευτών δικαιολογείται απο το γεγονός οτι η στροφή του Α.Τσίπρα στον πολιτικό ρεαλισμό με την υιοθέτηση της συμφωνίας, αντιβαίνει τις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης, τις ιδεολογικές αρχές και τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι οι διαφωνούντες παραμένουν συνεπείς στην ιδεολογία τους και έντιμοι απέναντι στους ψηφοφόρους τους.

Το κλίμα διάσπασης εντός της Κ.Ο. έχει μεταφερθεί στις κατα τόπους οργανώσεις και στα κομματικά όργανα(Πολιτική Γραμματεία, Νεολαία, Κεντρική Επιτροπή). Στο σημείο αυτό,πρέπει να τονισθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα με ποικίλες ιδεολογικές τάσεις απο την κεντροαριστερά μέχρι τις παρυφές της κομμουνιστικής αριστεράς. Αναμενόμενο, λοιπόν , η ριζοσπαστική τάση(Αριστερή Πλατφόρμα, ΚΟΕ) να αντιτάσσεται στην σοσιαλδημοκρατική στροφή της κυβέρνησης.

Στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει έντονος προβληματισμός για τις διαφωνίες εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας.Το ενδεχόμενο προσφυγής σε εκλογές τον φθινόπωρο είναι πολύ πιθανό, δεδομένου οτι ο πρωθυπουργός έχει προειδοποιήσει σε όλους τους τόνους πως δεν μπορεί να προχωρήσει στην εφαρμογή της συμφωνίας χωρίς την στήριξη της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Με δεδομένα την ασθενή στήριξη απο την Κ.Ο. και το <<ρήγμα>> εντός του κόμματος, η προσφυγή σε πρόωρες κάλπες θα έμοιαζε η πιο πολιτικά ωφέλιμη επιλογή για τον πρωθυπουργό. Τρία σημαντικά ατομικά και κομματικά πλεονεκτήματα θα είχε μια τέτοια επιλογή:

1) Επειδή οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν με λίστα και όχι με σταυρό, ο πρωθυπουργός θα έχει την ευκαιρία να τοποθετήσει στις εκλόγιμες θέσεις τους βουλευτές και τους πολιτευτές, οι οποίοι δηλώνουν πρόθυμοι να τον στηρίξουν στην εφαρμογή της επώδυνης συμφωνίας.

2) Με την διεξαγωγή ενός έκτακτου συνεδρίου στον ΣΥΡΙΖΑ θα δίνοταν η δυνατότητα να ξεκαθαριστεί το τοπίο.Πρωτα απ' όλα, θα αποσαφηνιστούν η ιδεολογική κατεύθυνση και οι πολιτικοί στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τα νέα δεδομένα.

3) Εφόσον οι εκλογές διεξαχθούν αρχές φθινοπώρου, τα πιο σκληρά μέτρα που διέπουν την συμφωνία δεν θα έχουν εφαρμοστεί.Έτσι, η πλειοψηφία των πολιτών που στηρίζει ένθερμα τον Α.Τσίπρα θα ανανεώσει την εμπιστοσύνη της, δίδοντάς του πιθανότατα την αυτοδυναμία.

Απο την άλλη πλευρά, βέβαια, οι πραγματικές συνθήκες στην ελληνική οικονομία είναι πολύ σημαντικότερες απο τα όποια πολιτικά οφέλη μπορεί να αποκομίσει ο πρωθυπουργός. Η Ελλάδα βρίσκεται σε οριακό σημείο με ανάγκη για χρηματοδοτική βοήθεια και στήριξη του τραπεζικού της συστήματος. Προκειμένου να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, οι εταίροι απαιτούν την πλήρη εφαρμογή των συμφωνηθέντων, την συνεχή εποπτεία και την αξιολόγηση του προγράμματος. Πως θα ισχύσουν όλα αυτά σε μια νέα περίοδο πολιτικής αστάθειας; Πως θα αντιδράσουν οι διεθνείς αγορές και οι επενδυτές στην πολιτική αβεβαιότητα; Την ίδια στιγμή, στόχος της κυβέρνησης είναι η επιτυχής έξοδος στις αγορές μέσα στο 2016, για να αντισταθμιστούν οι υφεσιακές τάσεις στην οικονομία και να αποτραπεί η εφαρμογή νέων επώδυνων μέτρων λιτότητας. Επιπρόσθετα, ποια θα είναι η αντίδραση πολλών απο τους εταίρους(π.χ. Σόιμπλε), οι οποίοι εξακολουθούν να εμμένουν στην πρότασή τους για ελεγχόμενο Grexit;

Με βάση όλα τα παραπάνω, συνάγεται ότι η διενέργεια εθνικών εκλογών το φθινόπωρο αποτελεί ιδιαίτερα ριψοκίνδυνη απόφαση για την οικονομική σταθερότητα της χώρας. Αυτήν την περίοδο πρωταρχική προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι η επαναφορά της ομαλότητας στην οικονομία και η σταθεροποίηση του τραπεζικού τομέα. Έως ότου εξομαλυνθεί η κατάσταση, θα ήταν προτιμότερο, η κυβέρνηση να πορευθεί με την μειοψηφική στήριξη της κυβερνητικής πλειοψηφίας και την <<σιωπηρή ανοχή>> της μείζονος αντιπολίτευσης. Τα σοβαρά διακηβεύματα και οι καταστάσεις έκτακτου χαρακτήρα επιτάσσουν την ανάγκη για σύνεση, λογική και ψυχραιμία. Παρά την σκληρή μου κριτική προς πάσα κατεύθυνση, έχω επισημάνει επανειλλημένα την ανάγκη για πολιτική ενότητα. Ενότητα και συναίνεση στην βάση του κοινού στόχου για έξοδο απο την κρίση και της υπεράσπισης των δικαίων της ελληνικής κοινωνίας.

Μήπως, τελικά, οι εκλογές πρέπει να γίνουν την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 2016;